Over ‘tuut’

Ien ‘Vannijs’, de nijsbraif van Mien Westerkwartier, staait dizze moand n tekstje over ‘tuut’:

Bij t woord ‘tuut’ denken veul Grunnegers an n vogel die veul eier lijt of zulf op ons etensbord te laande komt; de vogel woar wij ‘piek’ tegen zeggen. Ien t buuswoordenboekje van Siemon Reker stijt achter t Hollandse woord ‘kus’ de vertoalen: ‘smok, tuut, doetje’. Wij bruken sums t woord ‘smok’, mor meestal ‘tuut’: het woord ‘smok’ het vandoen met t smakken van e lippen en t woord ‘tuut’ met e vörm van e lippen bij t tuten (‘tuiten’ ien t Hollands).
Ien Frieslaand wordt ok zeid ‘tút’ of ‘smok’, mor verder om ons toe wordt n aander woord bruukt: kyss (Zweeds), kys (Deens), Kuss (Duuts), kus (Hollands), kiss (Engels).
Uut veural Zuud-Nederlaand komt t woord ‘zoen’, n woord wat aanzit tegen ‘verzoenen’.

Tags: ei, Mien Westerkwartier, tuut