Gepubliceerd op 9 april 2018 | door Jan Glas

Gedicht van de Week van Peter Visser

Ik dreumde mie

Ik dreumde mie n wereld van verschil,
n wereld dij hoast ophil te bewegen,
woar dingen as vanzulf betaiken kregen
en noadloos t ain mit t aander soamenvil.

Ik dreumde mie n landschop, ain dij stil
was en bestendeg, dizze tied ontstegen.
En lu doar was der ales aan gelegen
dat t laand beschut bo en zien vree behil.

Wel mit zien tied mit wil mout omstoan leren
of dizze wereld zienent is of nait.
Mit dreumen kin je t ongerief nait keren.

Van ales dat verdoan wordt heb ik wait.
Ik vien gain moud meer om mie te verweren
en oefen mie ien onverschilleghaid.

Peter Visser (Kortenhoef, 1944)
Uit: Nachtverblief (Philip Elchers, 1997)