Gepubliceerd op 26 september 2016 | door Jan Glas
Gedicht van de week van Lammert Voos
Zuurdiek
stilleghaid ien wereld woar manskerels
noeit hoesholdelk waark deden, mor
zwoare polderklaai onder noagels haren,
woar vraauwlu tegenswoordeg bie kopke thee
staarvensverhoalen oetwizzeln
apmoal teelden ze veurtied hoopvolle
toukomst maank roapzoad,
eerabbels en waaiend witkoren
dörp roakt nou ontvolkt, kerkhof
vol, bus ridt enkeld ainmoal
doags, café is mainsttieds leeg
en domie moakt overuren, mor
ja noeit op zundag
Lammert Voos (Eenrum, 1962)
Uit: Mien zinloze aanwezeghaid (kleine Uil, 2012)