Gepubliceerd op 16 oktober 2017 | door Jan Glas
Gedicht van de Week van Jan Zacharius Bus
Grauwe Haarst
De Haarstwind speult mit dreuge bloaren,
As brons zoo broen, as gold zoo geel;
Ze komen hail nait tot bedoaren,
Hai nemt ze op en let ze voaren,
En gooit z’ as vlinders weer omdeel.
Din wild mit zwaarde wolken joagen,
Dei hoalt hai oet ’t Noordwest vandoan;
Brekt jonge takken of bie vloagen,
De boomen kreunen wat en kloagen,
Ze mouten nog zoo laank zoo stoan.
Het menschdom zit noar licht te smachten;
De zun blift achter wolken schoel.
Aal angst en nood – in duuster nachten;
Wat stait de wereld nog te wachten?
’t Is grauwe Haarst – en ’t gold wordt voel.
Jan Zacharius Bus (Hoogezand 1878 – Groningen 1954)
Uit: Maandblad Groningen 1940
Gerelateerde berichten
Winnend Gedicht van de Week van Rens Komduur-Van der Molen →
Bé Schmaal mit cd prizzentoatsie in Toezeboudel →
