Gepubliceerd op 24 november 2015 | door Jan Glas
Gedicht van de Week van Jan Glas
Zo is t nait goan
Tot elks verboazen bleef de dikke buurvraauw
toun ze ainmoal sturven was
gewoon deurproaten:
laange citoaten oet olde Polygoonjournaals;
mainst versloagen over keunelke familie
en de vreugdevolle maaidoagen van 1945.
Eerst wer der docht, t liek is nog waarm,
as t verstieft krampt mond heur wel stom.
Mor zo is t nait goan.
Ze begon te zingen: kienderverskes
dij de mainsten allaank vergeten waren,
pareltjes van onschuld en hoop.
Verzichteg begon der ain mit te zingen.
En nog ain, en weer ain. Tot elk zong.
Der wer n trekharmonikoa regeld.
Jan Glas (Uithuizen, 1958)
Uit: Zo is t nait goan / Zo is het niet gegaan (Philip Elchers, 2009)