Gepubliceerd op 1 maart 2016 | door Jan Glas
Gedicht van de Week van Eldert Ameling
Vraauw Melk
Vraauw Melk, haauw joen dochter
heur doagen ien stukken,
dat zai tussen dreumen deur
even oetrusten kin.
Kiek, wicht prikt nog wat
tou paan oet,
dat zai spek zetten kin,
opwozzen is tegen duustern.
Noakend schoft naacht onder heur ber.
Houveul tied het zai nog te goud
om bomen te schonen, korrels sukker te tellen?
Joa wis, zai moakt heur zulf baang,
om reden der aans niks weden zol
as koale, koale grond, n schone lege widde lucht,
behang zunder vlekken.
Der kin gain deur meer bie heur open,
of wat zai zulf moakt het
springt bie heur hoes ien.
Eldert Ameling (Terschelling, 1951)
Uit: Twee dichters op de uitkijk (Ginkgo)