Gepubliceerd op 19 juni 2017 | door Jan Glas
Gedicht van de Week van Egge Wieringa
Gien aander
De zoag, die hij enkeld nog es bruukt
is ok al herwoarts joaren old
en niet bodde scharp meer.
As hij de kruderige lucht mor ruukt,
van ’t dreug deurwoaterd holt,
dan beleeft hij alles nog es weer
en dat onscharpe let hem kold.
Hij proat met de witgekalkte muren,
want die kennen ja hiel zien leven
van minne joaren en mooie uren.
Gien aander ken hem zuks nog geven.
Egge Wieringa (Marum 1933)
Uit: Pijlen ien ’t zachte zaand (Stabo/All-Round, 1984)